14 Şubat Sevgililer Gününe ait yazılan bir şiirdir. Bu şiirim tüm sevgililere ve her yıl 14 Şubatta sevgililer gününde kutlayanlara armağanımdır....

Sen benim aşığım sın,
Sevdalım sın.
Kırlarda açan baharımsın.
Gökte uçan kuş,
Gece parlayan yıldız,
Aydınım olan ay,
Sensin...
Sen...
Benim her şeyim.
Düşüyor şimdi yüreğime,
Gülüyor gözlerime,
Ve aşkın feryat ediyor kalbine.
Duymuyorsun.
Dağlara,
Taşlara,
Ovalara sığmıyor hasretim.
Görmüyorsun...

Neden..?
Neden be sevdiğim.?
Bebeğim neden..?
Gözlerimdeki ateşi,
Yüreğimdeki sevgiyi,
Ölümüne çarpan kalbimi bilmez misin..? ?

Sen duymuyorsun,?
Sen anlamıyorsun,?
Ve sen...!
Aşkımı,
Sevdamı,
Yankımı,
Denize yazan martıları görmüyorsun.

Değmez artık yaşamaya,
Değmez artık hayatta kalmaya,
Değmez,
Aşkımı,
Sevdamı,
Yankımı denize yazan martılarla konuşmaya,
Dert yanmaya,
Kucak açmaya,
Hayata sarılmaya değmez.

Ben artık gidiyorum.!
Nereye biliyor musun.? ?
Ölüme,
Ölüm denen cehenneme,
Cehennemde yanan ateşe
Ve ateşle sönen sevgime gidiyorum.
Yedi kat yerden vurup,
Kara denen sevdaya tutulup gidiyorum.
Gidiyorum.
Hakkını helal et.

İhsan Taşdelen