KUTSAL DAVA UĞRUNADöne, döne vuruştu hakanının yanında, Elinde keskin kılıç düşman içine daldı. Kimi dünyadan geçti, kimisi öz canında, Oklar yaktı canını, göğsünden yara aldı. Kutsal dava uğruna kabarınca hisleri, Semada yankılandı; Allah, Allah sesleri, Kursaklarında kaldı hainin hevesleri, Düşmanın plânını tutup başına çaldı. Köpek sesine benzer kâfirin hırıltısı, Nal sesine karıştı, okların vızıltısı, Üzerine çullandı düşmanın tam altısı, Sanki duvarlar çöktü, o da altında kaldı. Başında sızan kanlar sırtına yapışıyor, Yorgun düşen dizleri bedeni zor taşıyor, Dedi; vakit tamamdır, ecelim yaklaşıyor, Devleşen duruşuyla düşmana korku saldı. Düşman hücuma kalkmış üzerine geliyor, Sivri uçlu mızraklar kalkanları deliyor, Ölüm korkusu yoktu, bunu Allah biliyor, Şehitler güruhuyla aynı yerde hemhaldı. Sabri Koca |
Şiiriniz şahane, çok beğendim…
Akıcı ve sürükleyici çok güzel bir şiir okudum…
............................................. Saygı ve selamlar..