BİZİM KÖYÜN MUHTARINA
Kendi, düşen ağlamaz, ağlarsa anam ağlar
Anamızı ağlattın, geldiğin günden beri Keser döner sap döner, edenler yaman ağlar Köyümüz kutuplaştı, böldüğün günden beri. Kurtarayım diyorken, dibine kadar battın Bizi birbirimize, acımadan sen kattın Ucuzluk pazarında dini de alıp sattın Fetvalar da şaşırdı, çaldığın günden beri. Allah’a çok şükür ki, yedin yedin bitirdin Abbas’ın kazı gibi, löp löp atıp götürdün Gidecek gibi geldin, baş köşeye oturdun Her şeye muhtaç olduk, kaldığın günden beri. Çektiğimiz çileler dilerim bir son bulsun Yokluğunda bu millet, rahat bir nefes alsın Açılan yaralara, elekler kurban olsun Bizde derman kalmadı, deldiğin günden beri. Kibir gurur egosu, seni nere götürdü? Geceler haram oldu, yorgan döşek yatırdı Muhtar olmak duygusu, seni yedi bitirdi Kendini tek sorumlu, bildiğin günden beri. Necati konuşmazdı, zor durumda kalmasa Hele isyan etmezdi, buna mecbur olmasa Ne olurdu be adam, çanlar bize çalmasa? İşler ters gitti muhtar olduğun günden beri. Necati OCAKCI 27.05.2019 ANTALYA |
Şiir çok anlamlı ve güzel
Tebrik ederim
Esenlik dileklerimle