Ben Şenay Aybüke Yalçın,
Nam-ı diğer kırmızı yazmalı kız,
Yürek tarlasını ekip biçen usta bir bahçıvan olmak istedim
Gözyaşı olmak istedim yetimlerin ok misali kirpiklerinde
Tohumu sulayıp fidan, fidanı sulayıp ağaç yapmak istedim
Dolunay olmak istedim kapkaranlık gecelerde

Ben Şenay Aybüke Yalçın,
Nam-ı diğer kırmızı yazmalı kız,
Aşsızlara aş, umutsuzlara umut olmak istedim
Tipide, boranda, karda sığınak olmak istedim körpe bedenlere
Dilsizlerin dili, elsizlerin eli olmak istedim
Bir arslan gibi kükreyerek atılmak istedim kör cehaletin üzerine

Ben Şenay Aybüke Yalçın,
Nam-ı diğer kırmızı yazmalı kız,
Geceyi aydınlatan bir meşale olmak istedim
Coşkun bir sevgi çağlayanı olmak istedim yüreklerde
Dalı köküne sadık tarihî bir çınar olmak istedim
Sımsıcak bir tebessüm olmak istedim solgun dudaklarda.

Ben Şenay Aybüke Yalçın,
Nam-ı diğer kırmızı yazmalı kız,
Mazlumların kalbinden kopan bir çığlık olmak istedim
Nefret köprülerini yıkıp sevgi köprüleri kurmak istedim yüreklere
Zemherilerde bir öksüzün üstüne örtülen yorgan olmak istedim
Acıyı silip süpürmek istedim körpe yüreklerden

Ben Şenay Aybüke Yalçın,
Nam-ı diğer kırmızı yazmalı kız,
Yetimlerin ipek saçlarını okşayan bir el olmak istedim
Vicdanların sesi olmak istedim nefretin ayyuka çıktığı demlerde
Dünyaya barış penceresinden bakan gözlerin feri olmak istedim
Tek silahı kalem olan asker olmak istedim irfan ordusunda

Ben Şenay Aybüke Yalçın,
Nam-ı diğer kırmızı yazmalı kız,
Yalanın çıkmazında hakikatin gür sesi olmak istedim
Kanatları rüzgârdan, nazlı bir güvercin olmak istedim barışa teşne
Dostluk türküleri söyleyen ozanların dili, sazlarının teli olmak istedim
İstikamet üzere bir yol olmak istedim yolunu kaybedenlere

Ben Şenay Aybüke Yalçın,
Nam-ı diğer kırmızı yazmalı kız,
Körpe kalplere sevgi ekip saygı biçmek istedim
Kovan olmak istedim bilgi çiçeklerinden bal toplayan arılara
Cehaletin elini kolunu bağlayan urgan olmak istedim
Derman olmak istedim hakikate koşanların dizlerinde

Ben Şenay Aybüke Yalçın,
Nam-ı diğer kırmızı yazmalı kız,
Kalemi külünk yapıp kör cehaletin dağlarını delmek istedim
İrfan çeşmesinin suyu olmak istedim cehaletin çölünde
İlmin kapısını açan bir anahtar olmak istedim
Bengisu olmak istedim ilme susayanlara

Ben Şenay Aybüke Yalçın,
Nam-ı diğer kırmızı yazmalı kız,
Sevgiyi gönül gergefine işleyen nakkaş olmak istedim
Usta bir ressam olmak istedim geleceği gönül tuvaline çizen
Nefretin şahdamarına inen paslı bir hançer olmak istedim
Nabız olmak istedim muhabbetle atan kalplerde

Ben Şenay Aybüke Yalçın,
Nam-ı diğer kırmızı yazmalı kız,
Yandıkça karanlığı aydınlatan bir mum olmak istedim
Boy boy açan çiçek olmak istedim umut bahçelerinde
Sevgiyi bayraklaştıran Yunus olmak istedim
Sözden saraylar kurmak istedim aşkın deminde

Ben Şenay Aybüke Yalçın,
Nam-ı diğer kırmızı yazmalı kız,
Doğu’yu Batı’ya bağlayan muhkem bir köprü olmak istedim
Bir haykırış olmak istedim Batman’dan Edirne’ye ulaşan
Kurumaya yüz tutmuş buğdaylarda başak olmak istedim
Mahir bir bağban olmak istedim kan kırmızı karanfiller yetiştiren

Ben Şenay Aybüke Yalçın,
Nam-ı diğer kırmızı yazmalı kız,
Anasıza ana, babasıza baba olmak istedim
Merhem olmak istedim en onulmaz yaralara
Düşenleri kaldıran, olmazları olduran bir el olmak istedim
Bilgiden görkemli anıtlar dikmek istedim yürek meydanlarına

Çok gördüler bu masum isteklerimi
İmkân vermediler yarınların kozasını örmeme
"Bir tel koptu, ahenk ebediyen kesildi"

M. NİHAT MALKOÇ