ÖDÜL
Sensiz olamam derken,hep beklemek varmış,
Tutsağı olduğum karanlık gecelerin Acılarında, gözyaşlarında,dertlerinde, Yaşamak ne denli böyle zormuş. Anılara,sensizliğe sığınmak varmış, Her şey günlük güneşlik derken, Karanlıklarda kalmak varmış... Hep umutla mutluluğu beklerken. Gecelerin karanlığında ağlamak varmış, Her dinlediğinde gurbetin türkülerinde, Bir teselli, bir umut ararmış... Gelmeyen sabahın bu gecelerinde. Hep bitmeyen umutlarla yaşamak varmış, Sanırken; mutlu kendini bu Mavi Gül... Çekeceği çilelerde korlarda yanmak varmış İşte hayatın ellerime koyduğu ödül. |