üşüdüm
Oldukça üşüdü ruhum
Loş odada ölümü görünce yüregim Kimseler yoktu soguk duvarlar vardı Dışarıda bir kadın aglayışı Birde rutubeti alanyanın Ölüm gelivermişti Hücrelerin hükümdarlıgına. Ölüm bireyseldir Anlamaz onu polis araçlarının sirenleri Islatan yagmurları hüzünün Herkez her şeye bagımlı Soyunup dökünen yalan Toprak yollarında kavgamın Aradıgım birkaç kırmızı çiçekli begonya Özgürlük ölümle gelirmiş Anlayamadım üzgünüm. Artık göçkün yolculukların ardıl şiirleri Ve mahpuslugu sözcüklerin Korkarak ölmek olmuyor biliyorum |