Titriyordu gizlice,Onu ilk gördüğümde.
Çırılçıplaktı gece,Koynuna girdiğimde…

Bulutlarla kaplıydı,Yıldızları sönmüştü.
Aya hançer saplıydı,Bir ölüye dönmüştü…

Hiç soluk almıyordu,Rüzgarı kesilmişti.
Islık da çalmıyordu,Sesi de kısılmıştı…

Sıkıca sardım onu,Tenimin ateşiyle.
Gevşedi biraz kanı,Kalbinin atışıyla…

Gözlerini açarken,Simsiyahtı benizi.
Nefesimi içerken,Yanıyordu genizi…

Halsiz gece sayemde,Sanki şifa bulmuştu.
Gönlündeki payemde,Bir yükseliş olmuştu…

O kapkara yüzünü,Bir aydınlık sarmıştı.
Ay gecenin üstüne,Yıldızları sermişti…

Dostuz o günden beri,Biz yıldızlı geceyle.
Arzu ile Kanber’ i, Yazıyoruz heceyle…

Her gün güneş batınca,O söyler ben yazarım.
Sabah şafak atınca,Tan yerine kızarım…

Yaprak daldan düşer mi,Sararıp da solmadan.
Sahibine koşar mı,Bu can, gece olmadan.

onuncuköylü