orman günlüğüfısıltıda çocukluğumuz erguvan delik ceplerin meteliksiz aklı ağaç tohumları arıyoruz hücresine demir katılmamış eller ter kazma kürek türlü kansızlıkların kokusu tırnaklarımızda hikayesi olan kentlerin kronolojisini biriktiriyor gözlerin sözeline adamın kadının biri çok oluyoruz sırayla ağlayan çamların dikenlerine toprağını kusturan uyanış platonik huzur çatlayan köklerde siyah beresine yıldızlar takıyor gece öylece gülümsüyoruz immortalis - patagon |