SOKAK LAMBALARININ SEVİLME İHTİYACI
Senden bahsetmek için bir kalem ve bir kağıda ihtiyaç duyuyorum
Sokak lambalarını kendime yoldaş seçiyorum Lambalar sönüp sabah olunca, yüzümü ekşitiyorum Geceye yeniliyorum Şiirlerin hoyratlığına karşı koyamıyorum Eskimeyen bir hatıraya sarılıyorum Unutulmayan hüzün yığınları zihnimde bir kambur Bu kamburla yaşamaya çalışıyorum Adını zihnimden silmek için çok çabaladım Geri dönüşüm kutusu aynadaki yüzümmüş Zamanla bunu çok iyi anladım Sonra odadaki tekli koltuğa oturdum Sessiz geçirdiğim bütün günleri de hesaba katarak Hüngür hüngür ağladım Sabah olunca pencereyi hafifle araladım Adının geçmediği bütün hikayeleri çöpe attım Güzel olan her şeyi sana benzettim Annemin beyazlayan saçlarına bu defa çok üzülmedim |