SON DÜŞÜŞDoğmadan mı aşkla kardın ana’cım? Benim tek tesellim, benim ilacım, Gözlerim de sevinç, yürekte acım; Nasıl şey?..Aşıkken aşka muhtacım, Gecem de, günüm de, benim baş tacım... Kaçacak yer yok mu alıp başımı? Feda etsem ekmeğimi, aşımı, Yaza çevirseler benim kışımı; Anne bak bu yüzden darıldım artık, Bu aşka kıyamdan, yoruldum artık... Suçlu sen mi, yoksa ben miyim anne? Her gün bir ağıtla doğarım güne, Koşar adım gider gibi düğüne; Yüzüme bak anne, başını kaldır! Bu nasıl çelişki, bu nice haldır? Hangi topraktandı benim madenim? Hangi memelerden sütümü emdim? Etten ve kemikten elbise giydim; Herkes giymiş amma, benim ki başka, Doğmadan karmışlar sonsuz bir aşka... Ben bittim de anne, bu aşk bitmedi, Yoruldum yollarda, gücüm yetmedi, Düştüm uçurumdan kimse tutmadı; Parçan değil miyim, gel beni avut; Bu son düşüşümdür, anne, gel sen tut! Hayrettin YAZICI |
Bu son düşüşümdür anne,gel sen tut!...
Çok güzeldi...Beğeniyle okudum.
Tebrik eder, selamlar, saygılar sunarım.