GEÇ GELİR
GEÇ GELİR
Tek bir damla su vermezken kör oluk, Son demimde salınarak üç gelir. Umutlarım, hayallerim, mutluluk… Üç gelenin üçünden de hiç gelir. Tıka basa gamla dolu hiçliğim. Heba oldu, boşa geçti gençliğim. Yenim kefen; tutam pamuk içliğim. Ağırlamak şu gönlüme güç gelir. Ecel vakti sabitlenir saniye. Aciz kalır irade-i seniyye. Gönlüm çoktan doymuş iken faniye, İki gözüm, feryat figan, aç gelir. Yüzüm kıble, sağ yanıma yatmışken, Kemiklerim birbirine batmışken, Mezarcılar kara toprak atmışken, Kürek kürek üzerime suç gelir. Kalemimi makberime mim taktım, Tezkiremi şuaraya bıraktım. Ben her zaman randevuma sadıktım; Acep, neden umduklarım geç gelir? Mücella Pakdemir . . . . . İrade-i seniyye: Padişah buyruğu Mim: işaret, ilave not Tezkire: şair biyografisi |
Kutlarım Mücella hanım