RENKLER VE İNSANRenkler ve İnsan Bir mavilik ilişir gözlerime, Hayalime birkaç yakamoz vurup da geçer, Kokusu tüter burnumda özgürlüklerin. Ardından gelir akşamın karanlıkları. Ruhum alıp da başını gitmek ister yeşilliklere, Bedenim dizginleyemez düşüncelerimi, Gerçekler ise gün gibi ortada. Boynum bükük sararmış ümitlerimden yana. Akar duygularım ırmak enginliğinde, Beyaza boyanır köpürür hasretlerim. Düşerim çocukluğumun tozlu dumanlı yollarına. Aranır gözlerim bayram mutluluğunu. Uzar hasretim, kısalmaz yollarım gurbetlerden. Neyleyim renkleri neyleyim baharı artık, Bu dert benim diğer bir yanım olmuş, Bu dert olmasa da, Her dem hasreti yaşar yüreğim. Atila Yalçınkaya 30.09.2014 |
Yetkin kaleminiz daim olsun...
Şiir yaşamdır…
............................................... Saygı ve selamlar..