20
Yorum
49
Beğeni
5,0
Puan
2226
Okunma

Gece güne
gün geceye döndükçe
Bir pusula hep aynı yönü gösterir
Kalbimin güvertesinde.
Başlangıç ve son arasında
Bir “nokta”dan
daha değersizdir varlığım
“KÜN FEYEKÜN” dedikçe hiçliğe.
Susarım bir serçe acizliğiyle
çıplak dallarda beklerken ezanı.
Alnımı öper seccadem
Nun’dan iki büklüm
Elif’ten daha ince.
Yıkanır kandiller zifiri karanlıkla.
Yolculuğa çıkarım avuç içimde
aşktan bir merdivenle.
Ulaştıkça nefesim gökyüzüne.
Gözyaşımdan
gök kuşağını silerim ellerimle.
Sevince dönüşür hüzüngâhım
bir tebessüm bırakırım aleme.
Tefekkür buketleriyle..!
Ferdaca
5.0
97% (34)
4.0
3% (1)