Anne, anne diye vardım kapına,
Yüzüme baktın da gülerek gittin.
Ulaştın mı şimdi cennet katına?
Bu dünyaya değil, o’na aittin.


Bak geldim yanına, gözünü yumma,
Hayat ta, ölüm de hepsi muamma,
Dünyalık işlerde esnektin amma;
Doğru inancında, öyle sabittin.


Yaptığım duada mutlaka varsın,
Cennette melekler nur ile sarsın,
Umarım orada mesut yaşarsın,
Senden önce gitti atan ve cettin.


Simana yakışan gonca gül idi,
Bu kirlenmiş dünya sana zül idi,
Yüzüne baktım da sanki kül idi,
Çok beklettim diye sitem mi ettin?


Kırmadın kimseyi, zaten bilmezdin,
El, avuç açmadın, başın dik gezdin,
Üç günlük dünyadan ne çabuk bezdin?
Bizleri büyüttün, kendin de bittin.


Ebedi yaşanmaz bilirim elbet,
Sen gittin ya artık, burası gurbet,
Ben de geleceğim birazcık sabret,
Senden ayrılmazdım, buna şahittin.
Yüzüme baktın da gülerek gittin.





Sabri Koca