Ölümü özetleyen güne düşüp de yolu düşlerin…

Kirli mısralar ter atar iklimin
Vakur duyumunda içselleşen kibrini
Yok sayıp matemin
De gölgesi düşer yüreğe…

Ben ki; bir mersiyenin endamı ile
İrkildiğim kanlı rüyalarımda
Aşka hümayun atadığım
Ömrün bereketli toprağını
Her deştiğimde kana doyar ellerim.
Elemin mahrem korkusunda dizilirim bir bir
İçimde kim bilir kaç mevsim?

Kaç âşık saklar bunca gizemi?
Koşarken düşmemek adına
Titreyen dizlerimin acısını saklarım ben dizelerimde
Öykündüğüm ölüm meleği ise fısıldar her gece:
Daha çok erken, sen sefil rüyalarının
İzini sür hele
Bak göreceksin:
Göreceklerini şühedasını yüreğinin
Kâfir bir sevdaya paye vermeden
Dirileceksin ansızın gecenin bilinmedik bir vakti.

Uyumsuz satırlarda dünya gözüyle
Elediğim yanlışı ve kötüyü;
Aşkı büyüttüğüm o sefer tasında
Dokunmaya kıyamadığım benliğin
Kuş sütü eksik benim hayallerimde
Tembihli bir çocuk olmayı dillendirdiğim
Şiir güncemde
Her satıra ağıtlar yaktığım
Elbette işin doğası
Cılız sesi kalemin
Böler mi bunca somun ekmeği
Dilimlerken maziyi
Sor bakalım,
Canı acır mı şiirlerin?

Yadsıyamadığım her aşkı
Da katık yapıp şiirlere
Ter damlar yüreğinden kalemin…
Görmezler bendeki matemi
Varsa yoksa evrenin beslediği kini, nefreti
Boca ederler üzerine masum yüreğin
Aşkın edasına kapıldığı her yeni günde
Bir şarkı daha sonlanır gece olmadan
Bir yetim daha terk edilir
Ortasında şiirin:
Körebe oynayan imler takılır
Tekerine mağdur sitemin.

Savurup da gözyaşını;
İnkâr edip doğanın yasasını;
Yas’a müdahil urgan yüreği de dikizlerken
İblis, şaşalı makamından…
D/okunulmazlığı altı üstü yazdıklarımın;
Süt liman bir ruha elbette benim duyduğum minnetin
Kıyısından geçemez aşk dolu gemiler
Bata çıka dalgalara
Vakur bir yadsımazlıkla baş tacı ederler
Söylenmedik her detayı.

Şimdimi köze banıp gittiğim
Rahvan bir acı;
Dünümü yok sayıp yeni baştan doğduğum
Varsa yoksa gönlün yaşı.
Mil çektiğim bir hürmetle
İçinde boğulduğum yerkürenin de ibaresi
Alıp veremedikleri ne ise rüyalarımla.

Ölümün sesinde saklı bir ç/ağrı
Yüreğin dokusu her ahrazda ayrı bir acı
Göğü mimleyip de terk ettim ben bu şiiri
Son kez döndüğüm yeminimden
Her seher vakti başım düşerken yana
Bir öğreti adeta soluklandığım
Yarınımın da müfrezesi
Saklı tuttuğum her duam.