YAZ AYINDA DONARSIN
Hele bir sevde gör, ne imiş sevda
Aşkın ateşinde, sen de yanarsın Yâr sunsun, elinden, içiver meyi Vuslatı yok ise, çok zor kanarsın Başında dolanan bir sevda varken Tebessim gül açıp gözler gülerken Dudak serenatta, dilin yar derken Rüyalar da bile, ismin anarsın Bu aşkın sırrına, sen eremezsin Başından salıp da, gönderemezsin Onsuz yapamazsın ve duramazsın Yâr’e buket buket, çiçek sunarsın Her kuş sevdiğine, aşk ile şakır Anılar depreşir, bir iz bırakır Hüzün yağar gönle, sabır gerekir Bazen de kendini, tartar sınarsın Tatlı gülüşleri, özlem bir yandan Her güzel civelek vede bir handan Buluşma teklifi, gelse, canandan Coşan duyguları, aşka banarsın Halden anlayana, için dökerken Uykusuz gece de, şafak sökerken Seranat eylersin, aşkla bakarken Bülbül olup, gül dalına konarsın Sevmeyen bilemez, diyorum anla Her sevda bitmiyor, mutlu bir sonla Lüzumsuz bir firak, girerse gönle Yaz ayında bile, inan donarsın Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ ETEK YAZILARI MEY: Şarap VUSLAT: Kavuşma TEBESSÜM: Gülümseme HANDAN: Şen neşeli CİVELEK: Canlı, neşeli, sokulgan CANAN: Gönülden sevilen, gönül verilmiş olan kadın, sevgili SERENAT: Sesli olarak söylenen veya müzik aracılığıyla çalınan serbest biçimli müzik parçası. 2. Geceleyin, açık havada sevgi duyulan biri için bir müzik aracıyla verilen küçük konser. ERVAH-I EZEL: Ruhların yaratıldı zaman, yer FİRAK: Ayrılık |
Her kuş sevdiğine, aşk ile şakır
Anılar depreşir, bir iz bırakır
Hüzün yağar gönle, sabır gerekir
Bazen de kendini, tartar sınarsın
Bana bu güzel şiiri okutan şairimi KUTLUYORUM...