Bir Sevdiğim Vardı Benim
Bir sevdiğim vardı benim.
Sizin sevdiğiniz gibi. Bir sevdiğim vardı benim. Gecenin karanlığında içimdeki ürpertileri dindiren. Bir sevdiğim vardı benim de. Benim de bir sevdiğim vardı. Yağmurlarda yürümeyi seven, Bir çiçekle yüzü gülen. Akşamüstleri yollarımı gözleyen biri vardı. Bir sevdiğim vardı benim. Sizin sevdiğiniz gibi. Bir sevdiğim vardı benim. Geç kaldığım da merak edip telefon açan. Bir an yüzümde hafif bir gölge görse Gözleri benden önce dolan. Benden önce ağlamaya başlayan. Bir sevdiğim vardı benim de. Zamanla bozuldu büyü. Zamanla “sen” “ben” girdi aramıza. Sonra anlamadık bir gün “siz” “biz” olmuşuz. Benim de bir sevdiğim vardı. Tıpkı sizin sevdiğiniz gibi. Uğruna gözyaşları döktüğünüz Dönmesini beklediğiniz biri gibi. Hakkını helal edip Düştü bir gün karanlığın peşine. Bilinmezlerin sırrında kaldı. Şimdi sizin dönmesini beklediğiniz gibi Benim de dönmesini beklediğim biri var. Ama gidenler dönmezmiş. Gene de umutsuz da olsa bir umudum var. Bir sevdiğim vardı benim de. Bir sevdiğim vardı benim. Sizin sevdiğiniz gibi. M.Ö./2008 kahramanmaraş |