AŞK SOFRASI
AŞK SOFRASI
Şimdi bir parktasın belki de dostların arasında Gökte kurulmuş bir sofra gibi âşıklar arasında Bir şarklı gibi çıkarmak isterken zevkini Huzur denen rüya evlerde terk edildi mi Atıldık doludizgin bize düşman yollara Koştuk müzelere haz almadık bu gidişten Kalabalıklara karşın insanın yalnızlığına Eş olur ancak senin varlığın benim varlığıma Ta ötelerden görünürsün upuzun boynunla sen Yaşamın ahenginde kaybolur büsbütün evren Sen düşersin birden bire kaldırımlara Bir senin ayak seslerin çınlar duvarlara Ve başlar en büyük senfonisi kâinatın Ve duyguları incelmiş birileri varken |
Şimdi bir parktasın belki de dostların arasında
Gökte kurulmuş bir sofra gibi âşıklar arasında
Güzel şiirdi kendimi o sofrada hisediyorum. Şairimi kutlarım...