tüle kırılan mızrakŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 25042016
meleyen çayırların beyazını aradın sökerek deşerek yüreğinin köpek dişlerini tanrı dediler kimdir bilemedim bilemedin aradığının gece saçlarına zincirli rüzgar zaman başına verilmiş sen sin sözü aklım bağlara kara karışık toprağın göbek çukurunu parmak uçlarına itina öpme ayak bileklerime yarın ovala az kanırtarak sertçe onlar gelecek şenlikli halay kanatlarıyla koşmalıyım o uçurtmalı çocuğun peşinden diller çok yorgun göğüslerin bin belanın şifacısı emzikli olur dediler başı bulut ağaçlar gözleri mil köklerime doğruldum kaya tutan derime sadece sen yapraklar giyinip kuşanıp tespihin tanelerine orada bölünmüştüm la hane diriltmeyip aş ören ustaları öldüren ikincillerim taşlardan çözülüp özgür taşlanan gülümsüyor tek bir biat kaldı son haberciye |
ceviz gibi kırılırdı göğün ağaçları, ulağı geçebilseydi eğer..