Maral’im GidiyorumTuna nehri aksa da, dokunsam el yakıyor Osman paşalar esir, yetim gibi bakıyor Eğdim başımı turnam, kalbime kor akıyor... Bavulumda bayrağım hilalim gidiyorum Nisan yağmuru döker Maral’ım gidiyorum! Kırat çiğnemiş durmuş, katmış tozu dumana Ne bakmış asumana ne de dalmış ummana Ne bulduysa paylaşmış açmış tek tek kumanya Bavulumda azığım hilalim gidiyorum Nisan yağmuru döker Maral’ım gidiyorum! Halepte Abdulhamit, bombalanmış çarşısı Üç beş hatıra, mezar, kaplamış çalı çırpı Viraneye dönmüş her yer, bakınca dağbaşı Bavulumda şafağım hilalim gidiyorum Nisan yağmuru döker Maral’ım gidiyorum! Duymuyor kağnı sesi, unutmuş tarla tohum Ne bey var ne de oğlu kutlanmıyor ki doğum Bozkır toz duman olmuş hıçkırık boğum boğum Bavulumda toprağım hilalim gidiyorum Nisan yağmuru döker Maral’ım gidiyorum! Dinliyor hep yabancı müzik mehterim suskun Gençlik başında duman, başka kültüre vurgun Alnında nerde secde izi... Aslına küskün Bavulumda dileğim hilalim gidiyorum Nisan yağmuru döker Maral’ım gidiyorum! Dirilmek gerekiyor, gidecek neresi var Alparslan sevdalısı Anadolumuz tek yar Her karışında şehit şanlı tarihim ayar Bavulumda adağım hilalim gidiyorum Nisan yağmuru döker Maral’ım gidiyorum! Saffet Kuramaz |
Şiirin bir damlası bir bütünün, bütün özelliklerini taşır...
............................................... Saygı ve selamlar..