gazapne adım, ne de tadım kaldı dilimde tuzum, mavim, denizim rotasız rüzgar şimdi ne sığlığıma liman, ne de adamlığıma fener olabildim ah can sızım… sen ki, sızıma sancısında can, canıma pıhtısında kandın ah alın yazım… bil ki, sana uzanan nasırlı yollarıma gülünde diken olsan da dikeninde hep derin bir “ah”tın sınırım önce tanrı sonra sendin aşk ve nefeste ne artık sığabiliyor, ne de kanat çırpabiliyor göğüm hiçbir kafeste aklım erse de, ermese de, geçit verse de vermese de sırata benliğim, sınırsızlığımda daimi sınır, inançsızlığımda da inançtı hep senliğim bulutlardan yağmur sağdım, yağmurlardan ateş kardım her uğradığım limanı sen sandım, aşk sandım… aldandım ya sımsıkı tut yüreğimden ya da bırak peşimi artık gideyim aşk daha ne kadar bekler bilmem ama Azrail bekletilmez ilhanaşıcınisanikibinondokuz |