KOKUNA İLTİCA BAHARLAR...Belki yüreğimin nüvesinde sakladığım umuttur son çare kim bilir belki de hiç okunmamış bir kitabın sonuna konulan noktayım sadece sevgili nasılım diye merak etme sen gözlerimin gizinde sakladıklarım aklıma sığmıyor ve ben hiçbir lisana diz çökmeyen acılarımla zıvanadan çıkmış ıslak hüzünler örüyorum ayın şavkına bir bilsen yüreğime nice sancılı hüzünler ördüm miadı çoktan geçmiş kahrolası hoyrat zamanlarda adını koyamadığım bir ayrılık çiçeği büyüttüm dilimin uçarı kekemeliğinde susma sevdiğim kapatma gözlerinin kapısını sen alelacele geçen bir aşkın karşısına geçip sor bilinmezlikleri yapma sensizliğin yarınlarına bırakma aşkın inancıyla düşle beni Pervazda, sefil yoksunluğunla bahardan kalma dengesini yitirmiş bir ayrılık olmasın aşk İki yalnızlığı bir hasrete sığdırarak Hüzün satan figüran sefaletimle Gözleri çapaklı sabahlara sığınıp Paçavra yüreğimin yırtık bohçasını yamıyorum Özleminle kahrolurken Asıyorum kirpiğimin çarmıhına aklımın çekmecesinde kalanları şimdi dudaklarımda kırık bir şarkıdır rüzgarın fısıltısı çocuksu umutllarla çıplak soluğumun bayramında kirpiklerimden dudağıma sızarak açan iyot kokulu mor çiçekleri öpüyorum dudak kıvrımlarına derme çatma umutları saklıyorum uzak ihtimal de olsa ömrümün zulasın da kuruttuğum mor çiçekli bir sabahla mülteci oluyorum sana Çocuk avuçlarıma dolduruyorum kokuna iltica baharları ve ölümün bir nüshasını katlayıp koyuyorum gözbebeklerime dikkat et içinde kaybettiğin benden geriye bir şey kalmasın evrene sığdıramayıp yüreğime sığdırdığımsın yani senin beni düşünmediğin kadar seni düşünmekten vazgeçmediğimi bilesin. Peri Feride ÖZBİLGE 09 . 04 . 2019 |