EyyamÖnce hafiften esti ılık tatlı bir rüzgar ardından geldi yağmur incecikten yağdı kar sonra hava karardı toz duman oldu her yer ne ağaçlarda bir dal birden oluşan bu hal ne dallarda bir tek can ne çatı ne de bir dam toz misali süpürdü ah bu iklimsiz eyyam hele ettiğine bak şu gamsız fırtınanın bu asırlık çınarın altında oturanlar sevgilisi ağacın müdavimiydi onlar ağaçlar sevenlere bir doğa armağanı şimdi yerle bir olmuş çekilmiş canı kanı sökülmüş köklerinden yarası pek derinden her akşam gelen şair belki burada yazdı en güzel şiirini belki evvelki yazdı belki yıllar öncesi bu ağacın altında almıştı ilk buseyi vefasız sevgiliden nice böyle fırtına ve nice böyle giden geriye dönüş yoktu her giden sevgiliden getirmez ki geriye birbir aldıklarını hayatsa bir fırtına hırpalıyor haylice nice evler yıkıldı niceler oldu viran bu ani yıkılmalar kökten sökülen ağaç günden güne eksilen yüce sevgiye muhtaç 13/Temmuz/2012/Cuma/Bodrum Yüksel Nimet Apel Kayıt Tarihi : 13.7.2012 19:53:00 |