Kalbim kanatlansın çıksın semaya
Sonsuzluğa yelken açıp gideyim
Yöneleyim aşkla dar ı ukbâya
Faniden bâkiye kaçıp gideyim

Mis gibi kokayım her an dalımda
Güzel sözler olsun hep şu dilimde
Melekler bulunsun daim yolumda
Türlü güzellikler saçıp gideyim

Huzurun deminde zevke dalayım
Zikrin hemdeminde nurla dolayım
Tefekkür anında manen solayım
Ahiretimi de biçip gideyim

Sevda ikliminde güller dereyim
Mevlamın yoluna ömrüm sereyim
Kainatta her an Rabbim göreyim
Fâni bedenimden geçip gideyim

Dar ı imtihanda ben bîçareyim
Hüzün deryasında âh âvâreyim
Dertlerin içinde ben divâneyim
İmtihan deyip de uçup gideyim

Rahmeti olmazsa zaten biterim
Dünyayı ukbaya belki satarım
Bu fâni âleme nasıl yeterim
Dünyanın boyunu ölçüp gideyim

Sevgisiyle dolsun gönül tasım da
Ömrümün sonunda son nefesimde
Adı olsun o an çıkan sesimde
Onun aşkı ile göçüp gideyim

Selva Durmaz Emir