17092016

bakır tepsiler başlarda
bu ağaç eğri büküm yükselecek
boğumlu esintiye can telaşında
kızıl taç yaprak
hani senin kanatların


formaliteye sırt veren rahatlama seansı
kramp kusar günlük kimlik
sonuna yatalak kalınamaz ki
gözlerden çok ayaklar eğitilmeli
sevdayı gitmiş çelik dudaklardan almış
kaslı topraklar şifasız yılanlar


uzak dilini gördüm tesadüf
ağdasız kaşları hilal yayında okları
siyah berrak saçlı geceye ışıltı
su ısırıyor incecik hissediyorsun
eriyor ideolojilerin bileklerine sarmaşıkladığı
kara kurum sular
kasaplarımızı da yaşatacağız
kanlarımızı sökerek mahallerin tırnaklarından
ha gayret avuçlar geçiyor
soluğu yağmursuz vitrinlerden
sırtından koşan damlaya yetişeceğim


yorgun duvar hep o kıvrılan ağaç
karanlık aydınlık göğüs dekolteli gülümsemede
kurbanlar göklere verilmeli
sen ben onlar biraz