Sen bir yolcusun cancazım
Sahibi değilsin hanın
Üç beş lokma aşın ye,
Doymasın bile karnın
Gelip geçenler gibi misafirsin bu handa
Bilirim çok yorgunsun hiç kalmadı dermanın




Evvel gidenler gibi silinecek izlerin
Seninle sır olacak sakladığın gizlerin
Boşa çırpınıp durma kalemi boşa yorma
Senin de herkes gibi unutulur sözlerin



Nereye gidiyorsun zamanın gemisinde
Geçip gittiğin her an,zamanın gerisinde
Sessiz sessiz izlerken aştığın girdapları
Bir bir yitireceksin biriken umutları



Bir yolcusun cancazım sahibi değilsin canın
Sevmeye bile kork ki, ne canın ne cananın
Tül-i emeller kurma,şu kalbi daha yorma
Zamanın tükeniyor,okunuyor fermanın



Olmayacak hiç kimse
Sonsuzluk seferinde
Ne evlad-u iyalin , ne vefalı sevdiğin
Ne validen ,pederin
Bir beyaz kundak ile başlayan yolculukta
Artık yoldaşın olsun sana beyaz kefenin



Bir yolcusun cancazım
Ölüm denilen kapı
Açılır sonsuzluğa
Sürü sürü turnalar göçüyorsa bahara
Sen de göçmen bir kuşsun göçmelisin bahara

Cemile Ülkü