GÖNÜL LÜGATİHaybeye geçen vakitler biriktirdim sadağımda. Ne zaman dimağımdan fırlatmaya yeltensem Pürnisyân ümitler peydah olur gönül perdemde. Zihni derbeder bir mülhime olurum her dem. Fukara suyunda yıkanırken cümle efkârım, Ruhsârına kondurulan bir bûse düşer göz kapaklarıma. Ağzım kulaklarıma varır sebepsiz. Nice esmâ düşünürüm tebessümüne münasip, Sese gelmez lakin lugatımdaki tümceler. Teşbihe mahal bırakmaz goncaların. Hicranım düşer saç uçlarından ılgıt ılgıt Ummanlar çağıldar şimdi göz bebeklerimde Anlarım ki sîman uzaktır yorgun bakışlarıma İbrahim KUTLU |