ARDA KALAN
Bir hevesle
Bir nefesle soluduğumuz mazî Bilinmemiş bir sayıyla Görülmemiş bir büyüyle Padişahların mührüyle Yazdılar çizdiler bizi Kimseler bilmedi kaderimizi Okşanmayı bekleyen başıydık yetimlerin Bir askerin namesiydi şiirlerimiz Hazanda yaprak dökerdi sevdamız Bazen kapalıydı havam bazen açık Sen yoksun ya şimdi Ne gecem karanlık ne gündüzüm ışık Bir cümlem var dilimde senden kalan Nesnesi öznesine karışık (İbrahim KUTLU) |