KÖYLÜNÜN NEŞESİ
İhtiyar bir köylü vardı
İçinde bahar gezdiren Ne yana dönse güneş gibiydi Bir aydınlık, bir ferah Kıskandı bir genç neşesini Sırrına ortak olmak istedi Kendi hâlini önce söyledi: Neye baksam görünür Bir bedbinlik bir keder Bunca dert varken âlemde Gün aydınlığında hep yüzün Kapına uğramaz mı hüzün? Elma ağacına yaslanmıştı ihtiyar ‘Ben şeker kamışıyım’ dedi ‘İçimdeki şeker de Rahman’ O’dur her derdime derman Boş kuruntulara dalmam Hele baş gözüme hiç kanmam Yaklaş! Sırrımı sana ayan edeyim Tutasın diye bir nasihat diyeyim: Zâhire bakıp kabukta kalma Ağacın içinde gizlidir elma Her mevsim istersen bahar Gir içeri, ‘sen sen de bul karar’ M.Talât Uzunyaylalı |
Sevdalarla yazılan bu güzel ve değerli şiiri beğeniyle okudum…
Kutlarım...
............................................. Saygı ve selamlar..