Eyvah!...Çoktan beri yazmıyorum sana, Bu gün bir hüzün çöktü, Beynimde süzülen hayalin dökülsün sayfalara. Hüzün üşüdü,gül üşüdü. Haziran sıcağında bir sabah, Bir bardak çay,bir kuru simit, Şu temiz hava ne kadarda kirli eyvah, Hayalinde mi durmaz bende eyvah, O-zaman sende git.. Yaş kemale erdi eyvah, Hayaller tesbih taneleri gibi döküldü, Radyodan bir türkü çalar vay,vay dünya vay. Artık rüyalarım bile yok, Varlığım hiçliğimde süründü.. Bir sela sesi sabah,sabah, Benmiyim teneşirdeki ölü, Gene depreşti sana olan tamah, Gülme bana..! Bir zamanlar diyordun ya hoş geldin, İşte ’’O’’bendim. Satırların gül’ü.. Şimdi sarhoşu anlıyorum, Daha erken kafayı bulmak. Ve.ben şimdi ağlıyorum Hüzün zirvede kaldı, ölüme ramak Nefes,bir nefes daha almak, Eyvah. Hasretime kavuşamıyorum.... Jale Keskin |