Şevko Öldü mü
şevko öldü mü
bi ara sendeledi zağros kapısı göz kapakları onca ağır ve kirpiğin zar zor kaldırdı baktı gözlerinin menevşesi ıslak nasırlı ellerini nakşetti alnın çizgilerine terin sildi ... cigara dumanında kaybolmuştu dağılmayası dumanlar hiç bitmeyen yaşam helezonlarında kalmak istermiş gibi ömrü dönmüştü kaç zamandır nefesine karışmış kırçıl sakallar arada canına yandığım gıcık iki avuç sevda vardı dilinde birde yetirilmeyen suratlar bi ara yalpalandı sola cigara düştü kopuk parmağın ucundan elin yaktı ben yandım can havli telaşında silkendi sular da taştan taşa vurur başını nicedir bitmez bu şarkılar baş kaldıran kerengbaşlı fötör gibi ömür yıldızlarda yaşamak şevko neyler gönül tırmığını alafını aşını artuni... |