Vefa dediğin
Her yokluğun bir özlemi vardır
Özlem de karışır zamanla Bir hiçlik denizine Köpürsende bir o yana Bir bu yana Yorulur Durulur Kabullenirsin Bir zamanlar Maviydi dersin denizim Deli akardı kanım Uzanırdı dallarım Sarıp sarmalardı Bilirmiydin Ömür verdiklerin Alırmış canını Yavaş , yavaş Bilseydin de Ne fark ederdi ? Vefa dediğin Alınıp , satılmaz ki |