Ne çok çocuk var..?
ne cok mutsuz cocuk var...
ne cogu vazgecmiş agzına bir parmak bal calınmıs hayat avuclarının arasından alınırken izlemesi icin mecbur bırakılmıs ne cok cocuk var ağır bakıslarında sorumluluk bosalmıs butun parklar doldurulmus saguk rutubet kokan sınıflara yaz ortalarında nasıl da yorulmuslar yasları onüç ondört nasır tutmus dusunmekten akılları sırtlarında kitap yüklü cantalar sınavdan sınava kosturulmus safkan atlar gibi... ve her yarısın sonucunda kazanan bir tane kaybeden milyonlar... bu kadar üzgün cocuk hangi cografyaya nasıl sığar? |
güzel bir şiirdi...
tebrikler...