Gün Batımı
Sinemin üstünde güller biterdi
Şimdi bozkırlara döndüm Canan’ım Bağımızda şeyda bülbül öterdi Güneş kavurdukça yandım Canan’ım Umut ile bakmaz oldum yarına Doktor neşter attı gönül zarına Yine gölge düştü duygularıma Çile şerbetine kandım Canan’ım Gönüle pranga takılır mıydı Söyle ulu çınar yıkılır mıydı Ananın ciğeri yakılır mıydı Sanma küle dönüp söndüm Canan’ım Çıkmaza bağlandı bütün yollarım Yaralı kuş gibi kırık kollarım Biliyorsun heba oldu yıllarım Bu dünyada boşa döndüm Canan’ım Kul Garib’im duman bürür başımı Gölgem bile terkediyor peşimi Ömür dediğim şey bir gün aşımı Bitmeyecek gibi sandım Canan’ım Emine Çerçi |
Ömür dediğim şey bir gün aşımı...
Harcanıp gidiyor ömür dediğimiz...
Harcanmamak ümidiyle yüreğinize derman...