Düşemeyen Cemre
Düş/e/meyen Cemre
Göğün her ağlayışı Bir hüzündür içimde Penceremde buğulanmış Bir deniz ,deniz kudurmuş Ellerimde unutulmuş bir düş Sigaramın dumanında uçup gidiyor Duvarda sevgilimin resmi İçli içli süzüyor ruhumu Masada bir yudum içilmiş Dumanı tüten yarım bardak çay Vakit mart Dışarısı buz kesiyor Düşemeyen bir Cemre göğe yükseliyor Çünkü Kocamaz bir ihanet var bu şehirde |