MEĞER GÜLÜŞÜNÜ SEVERMİŞİMBu gün kaç kez okudum Nazımı, Severmişim meğer diyor bir şiirinde, Güldüm uzun uzun gülümsedim, Sokağın en alt ucuna kadar baktım insanlara. Sonra dönüp baktım kendime, Meğer bende severmişim dedim konuştum kendimle, Uzun saçları, Küçük gamzeleri, Sokak kalabalık herkes şemsiyeli, Bir ben ıslanıyorum şemsiyem yok, Gülümsüyorum, Yağmuru da severmişim meğer ıslandığım ondandır. Sonra merhaba demen geldi aklıma, Küçük bir kız çocuğu gibi gözlerime bakman, Ben sana baharım derdim gülümserdin, Meğer gülüşlerini sevmişim. İç cebimden resmini çıkardım uzun uzun baktım, O arada yağmurlar ne çok yağdı, Arada şimşekler çakıyor gece aydınlanıyordu. Üşüdüm, Ama umursamadım gülüp geçtim, Meğer üşümeyi sevmişim senin için. Düşünüp durdum seni küçük bir kız çocuğu gibi, Neler söyledim arkandan, Neler anlattım kendime senden yana bilsen, Ama boş ver bilme sen, Yakında bahar gelecek, Bana seninle bahar gelecek biliyorum, Çünkü benim baharım sensin, Meğer baharı ne çok özlemişim,beklemişim. ___Cengiz Yılmaz/Şiir Baba |
..................................... Saygı ve selamlar.