Opera.. kulağımın narin renkli kıvrımlarıyla işli kubbemsilik içinde,seslerin serveti/ alacasız ve ıssız ruhu, klâsik dinleme dışına usulca itiyordu,akustiği- transın yaratısına sinmiş bir kontr-tenörü mânâsı belir-siz özlemlerin yanında hiç dinlediniz mi ? kaygısı zaman aşırı hisli beden şeffaf tüylerin üzeriyle düşün sisleri avucunda uzun bir salıncak- hangi ’oyun’ saklambaçtan güzel-di suali mıhlanır opera’ya çözülür aklın düğümleri kural koyar hafızaya izdüşümsel bir ânsızar nostaljiye-klâsikle gözlerinde sahne derinliği tül danteli uçuk mavi zarif elleri süzülür köstümüyle bilir Soprano !//doğa’nın o na aşkını ihtimâllerin ucunda bir görünür bir kaybolur heveslerim duyumsarım, erişimsiz yüreğimin taleplerini engelsiz sevdamın bitirilmez gönüllü ebeliği oyunumuz dağıtır iç-imin hülyalar lâbirentini meçhulüne kayıt eder sesinin yangısıyla haresi kapanır tüm operalar.. açılır hüzün çığlığında sonsuzluğun perdesi ve bulurum düşlerimin gizinde // kimsesiz Carmen’imi... .. |
Güzellikler anlatan sevginiz ve dik duran kaleminiz susmasın...
............................................ Saygı ve selamlar..