Ben!
Yorgun akşamların zincire vurulmuş bekçisi.
Uykuya dargındır gözlerim, çileye aşinadır yüreğim.
Beklerim.
Ben!
Kafeslerin ardından duyulan en tiz çığlık.
Bazen incitir ağırdır sözlerim, bazen ağlatır yanıktır sesim.
Söylerim.

Anlatırım dağları aşar sözlerim, kimi anlar, kimi anlamaz.
Anlatırım bir ok olur sözlerim, kimini acıtır, kimine değmez.

Anlatamadıklarımın yüküydü belimdeki kambur.
Boğazımaki hıçkırığın öfkesiydi gözlerimdeki hiddet.
Zamanın sancısıydı saçımda beliren ak gölge.
Ve vuslata çağlayan bir ırmaktı çileli gözyaşım.

Biliyorum.
Beklemek gerek!

Güneşe hasret kardelen gibi.
Açmayı uman gonca gibi.
Şafağı bekleyen karanlık gibi.
Yağmuru arzulayan toprak gibi.

Aşk bu;
Yanmadan pişmek olmaz.
Yanmalıyım!
Yanayım ki gülü çok olsun ateşimin.
Yanayım ki rahmeti bol olsun sevgilinin.

Ben!
Yorgun akşamların zincire vurulmuş bekçisi.
Ben!
Kafeslerin ardından duyulan en tiz çığlık...