Demlenir Umuda Gülücük Saçan
Başımdan bir türlü kalkmayan duman
Ne sonbaharda var ne de kışta var Gözlerden damara boşalan umman Ne Marmaris’te var ne de Kaş’ta var Demlenir umuda gülücük saçan Gamlanır ayrılık şerbeti içen Sürmeli yâr için gönlümden geçen Ne hayallerde var ne de düşte var Akıl fikir ermez geldiğim hâle İkindi suları kopar velvele Delibal’ı her gün yıkan zelzele Ne Erzurum’da var ne de Muş’ta var Celil ÇINKIR - DELİBAL |
İnsan bir ruh taşıyor ya, o ruhun insanı alıp götürdüğü yerde insan yabancı bir misafir,
kırılgan ve özleyen pişman bir yolcu insan..
Şiir düşündürdükleri ile bir heves dünyada telaşeyle yorğun,sevgiyle yoğun bir yüreğin misafiri olmuş,okumak hoşluktu Celil hocam.Gönlünüze sağlık..