Gökyüzüyle Hasbihal !...
Biten gün söndürürken güneşin kandilini.
Ay semadan salladı halayın mendilini. Yıldızlar birer birer toplandılar şölene. Samanyolu yol oldu meşke gelen gelene. Işıltılar saçarak göz kırparlar bizlere. Ay şavkını yansıtır gecedeki gizlere. Aşağıdan bakanlar bakar ama göremez. Perde aralanmadan boş bakışlar giremez. Gökte değildir perde insanın gözündedir. Isı alevde değil ateşin közündedir. Seven insan yürekte mangal taşır,köz taşır. Yandıkça çelikleşen şavkaran bir öz taşır. Sevgiyle bakan gözün ışıltısı başkadır. Pervanenin inancı ateş değil aşkadır. Bu gece gökyüzüne aşk ile bir daha bak. Perdeyi aralayıp kendine bir yıldız yak. Her geceki şölende senin de yerin olsun. Yüreğin gökyüzünün bedenin yerin olsun. onuncuköylü |