İnsanlık Musallada Vicdan Denen Yok ArtıkDünyayı tilki sardı, kuyruktan geçilmiyor İnsanlık musallada, vicdan denen yok artık Karanlığın hükmünden,suretler seçilmiyor Aydınlığın mucidi, kandilini yak artık Taklidi maymunlardan aslolan utanıyor Denize düşen yalan, yılana sarılıyor Cehaletin yüz akı,ak diye atanıyor Neredesin adalet, neredeysen çık artık Dilsizlerin çektiği imansızın elinden Yüzler yerden kalkmıyor dalâletin zülünden Derya, alev alınca inleyenin külünden Hiddetten, yerküreye, bakamıyor gök, artık Hilkatin didarını, nema bine katladı Güçsüzün merasında, kırma katır otladı Vuran, gitti, gelirken, yeniler tokatladı İlahi, böylesinin gırtlağına çök artık Şinel’im, isyanlarda dayanmıyor yüregi Kavrulan ciğerini,soğutmuyor kırağı Al elinden zalimin,yelkenliyi, küreği Zakkumun şurubunu boğazından dök artık DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ YÜREĞİN SESİ’NDEN |