Yar yine
Yar, yine cemaline, hüznün gölgesi düşmüş,
Efsunkâr bakışların, soğuk buza dönüşmüş, Kahverengi gözleri gördükçe üşüyorum, Hiçbir umut vermiyor, yeise düşüyorum. Ne oldu kumral sarı ipekten tellerine, Kapattın mı bağrını sevdanın yellerine? Nerede hoş sohbetin, şen şakrak gülüşlerin, Nerede mest eyleyen, manalı süzüşlerin? Kıpır kıpır dudaklar kuruyup lal mi oldu, Seviyorum demesi, artık hayal mi oldu. Nedir yabancı gibi, böyle uzak duruşun, Yoksa bitti mi artık, aman dilim kurusun. Ben ki aşkın narında biçare yanıyorum, Aldığım her nefeste, ismini anıyorum. Gece gündüz hep seni yanımda arıyorum, Gerçekte olmasa da düşümde sarıyorum, |