Zâhid
Her şey su ile başladı
Söz ile şairin savaşı Yar ile yüreğin Rüzgar Dağları öperken Hakikati hiçe sayanları gördüm Gördüm çimenleri dans ederken Saz ile türkünün sevdasını Ateşte kelebeğin nefesi Can evinde kafesi Har düştü Sır düştü Ayna bizde dedi Emansızca Sokuldum meczuplar dergahına Yansam da tütmem dedi kandil Matemim kendi isimdi Bütün kuşları topladım gökyüzünden Gök ehli seyrime geldi Bir gül dikenlerine gülümserken Bir leylak,toprağa ülkem dedi Ölmekten yeni geldim dedi nergis merhaba dedi karınca Toprak güldü Aşk güldü Yazgı güldü kana kana Ben bir dervişin heybesinden dökülen kelime Kim için yoksam En çokta ona Bu da geçer ya hû diyen dilime Bir serçe ürkeği yüreğime Dik duruşuma Gözlerden sakındığım korkularıma Ben çiçek tozunu, ölü ruhlara Yağmur altında, suya Ben kendime yalnızca Onca imtihana Onca susuşa Sadece sus’a Sonsuzluğa .... /MineKuş / |
beğeni ile okudum gönül sesinizi
kutlarım saygılar.