DİNGİL BEY (27)
Sözün tapusu verilmemiş ki kimseye;
Yaşayıp, ölüp, yalan söyleyip bu dünyadan giden-gidene; "Diplomam gerçekti!" desende, mezarda bile dost bulunamıyor, toprak-kurt-böcek olmaktanda kurtulunamıyor! "Niçin doğru insan -mesela Ata’m- hep var, ölse bile gönüllerde yaşar?" Diyede sen düşünme! İnan yalana, yalan söyle, ol dingil, ya tekerlek, yada araba, çek yükü suç sende, dizgini bende! |
kardeşimi kutluyor saygılar sunuyorum.