tütün sarısısen yoktun ve ben kendi adını unutan kimsesizlere özenip her gün doğumunda rüzgara fısıldadım ismini kendimi sonsuz bir masalın doğurganlığına hapsettim kalbimin ıslaklığı gözyaşımı kaynatırken durma dedim, ihtiyarlayan gözbebeklerime -ağla benliğim sonu gelmeyen bir boşluğa bıraktı kendini yeniden ağır kanamalı emeklemeyi yeni öğrenen gülüşlerim ki gördüm gözlerinin kahvesine bürünen celladımı lakin boş yere uğraşmasın her bir kaldırım taşıyamaz benim cesedimi solumaya korktuğum bir tutam kokun var halâ ciğerlerimde senli hatıralarım ve kaydı tutulmayan şiirlerim sen yoksun ama yaşamaksa yaşıyoruz en acılısından hayat denilen düzeni gölgesine tedirgin kalan yıldızlar yitikliğime savaş açan gürültülü kalabalıklar ve göğsümün çığlık çığlık serzenişleri ellerin tüm ihtişamını çekti üzerimden uçmuyor artık gökyüzünün mavisine martılar genzimi delip geçiyor tütün sarısı ki bilemezsin sen soluğumun ne kadar yarım kaldığını ay ışığını da yorgan ettim yokluğuna uzun zamadır güneşi bile uyuttum -büyüdüm galiba vakit çok hızlı geçmiş ömrümden, bilemedim ayarını susmak istiyorum bazen kırgınlıklarıma ama susarsam parmak uçlarımın yalnızlığında kaybolursun diye korkuyorum mevsimlere öfkelenmenin yararı yok kimseye gün geceye kavuşmadan öpmeliyim toprağı güzelliğinden ve annemin beni tekrar doğuracağı günü beklemeliyim kuzeyinkızı/boşluk |
tüm ihtişamını çekti üzerimden
uçmuyor artık gökyüzünün mavisine martılar
genzimi delip geçiyor tütün sarısı
ki bilemezsin sen
soluğumun ne kadar yarım kaldığını
ay ışığını da yorgan ettim yokluğuna uzun zamadır
güneşi bile uyuttum
-büyüdüm galiba
etkleyici ,sürkleyici ,hüzün kokulu bir şiirdi , çok güzel bir anlatımdı sevgili şair, kutluyorum kaleminizi , saygılarla