Kül
Hiç ummadık bir anda geliyorsun aklıma,
Biraz hüzün kaplıyor vücudumu, Sana kavuşamamak yoruyor bedenimi, Sen aklıma gelince bütün düzenim değişti. Sonra gülüşün, Bir çocuk masumiyeti gibi, Ben sana nasıl kızabilirim? Ya kal ya da git nasıl derim ki. Kal desem yanacağım, Git desem kül olacağım, Ben uğruna yanmayı seçsem bile, Sen gidiyorsun işte. Biraz baksana, Sevenin ahını almak korkutmuyor mu seni? Ama yok korkmazsın ki, Sana kıyamayacağımı bilirsin , Ama işte bunu bilsende gidersin, Ve beni kül edersin.. |