Hiç eskimeyen bir şarkı düşün,
Yıllar geçse de gönüllerde kalan,
Sen benim eskimeyen şarkılarımdın,
Özlemekten sıkılmadığım,
Bir gün görmenin hayaliyle ettiğim sonsuz duamdın.

Sen farklı iklimdeydin,
Uzaktın,
Çok uzak.
Bense buradaydım,
Yalnız,tenha sokaklarda,
Her gün geçtim, baktım oturduğunuz sokağa.
Orası bana emanet merak etme,
İzin vermeyeceğim seni gördüğüm tek yerdeki silüetinin,hayallerimin yıkılmasına.
Kimse yok artık orada,
Herkes gitti,
Şehir artık bomboş,
İnsanlar uzaklaştı,
Sen benden,onlar bu şehirden.

Bir ben kaldım,
Burayı bırakamazdım,
Burada aynı havayı soluduğumuz gökyüzü,
beraber bindiğimiz salıncak vardı,
Sana söylediğim şiirleri dinleyen deniz buradaydı.
Oturup ağladığım bank,
Sarılıp huzur bulduğum kediler buradaydı.

Hayır ben yapamazdım,
Senin ve onların yaptığı gibi terkedemezdim bu şehri.
Bu şehir benim umutlarım,hayallerim,sırdaşımdı.

Başka bir şehir istemiyorum,
O şehrin denizini, bankını,farklı tasarlanmış yüksek apartmanları.

İstemiyorum hiçbirini,
Mutluyum burada,
Çünkü herşeyim,
Hayallerim,
Umutlarım,
Denizim,
Bankım,
Gökyüzüm...
Ve en önemlisi,
Sevdam burada,
Ve burada kalmalı,
Gelsen de gelmesen de bu aşk burada anlamlı.


•MELISADOGAN•