İki çocuk
Ekinokstan biraz sonraydı
Gözlerin yakın plana alması Uzaktan güzel olan manzayı Yaklaştıkça uzaklaşan resimler pikseller Trabzanların uçurumu seyri Son bir kez vakurca Hepsi bu kadar Olmadığı kadar Bir anın içinde sıkışıp kalmak Değil miydi sonsuzluk neticede Sıcak bir çay bardağından değerli Ne olabilirdi soğuk bir kış gününde Gün eşim bak buralar soğuk Şimdi çayırlarda iki çocuk koştursun Bu bir tek çocuğun koşmasından iyi Bu tek bir insanın koşmasından iyi Masumiyetin koşması akıllısından iyi Her şeyi idrak ederek ve farkında olarak yaşadın Peki bu ne kadar oldu yada kaç çok kere koptu Farkındalık bir üst devrede ise ölçü bile değil Bilen her yerim acıyor Yine birileri birilerine birşeyler kanıtlamak için Bunu acımasızca kendine kanıtlıyor Olağan olmak değişim dingilinde yol alıyor Bazı çocuklar her sınavdan bilerek kalıyordu Çünkü onlara sınav yapılmazdı Cevap vermeyi reddediyor yada yanlış cevaplıyorlardı Birçok yanlışı yapabilmek için birçok doğru gerekirdi |
Duygusal şiirinizi severek ve haz duyarak defalarca okudum...
.................................. Saygı ve Selamlar..