BOZKIRLARIMDA MOR MENEKŞELER!..Baktım mavinin huzur veren derinliğine İçimde rüzgarın ılık ılık esti Dünümle kederli maziye uzandım Sevgisiz bir hayatın cenderesinde Ne çok ömürler tüketmişim Her günüm ağıtlarla sulanmış yüreğim Mutsuzluğun kitabı yazılmış hazanlarımda... Meriç nehrinin boz bulanık serin sularında Gül mavisinde mutluluklar aradım Bekledim yalnızlığın çıkmazlarında Saplanıp kaldım kör sokaklarımda Umutlar ektim acılarıma Nice yollar yürüdüm, düştüm can ocağına Baharlar yeşersin gözyaşlarımın damlalarında... Ne güzel endam, bu ne yaratılış Yarab’bi Cennetinde buldum kendimi Sanki kız kulesi, Piyerloti aşk mekanı Gözlerinden uçuşan kelebekler nurani Beyoğlun’da hayat bulan nefesim Mor menekşeler boy atıyor bozkırlarımda Tualine düşüyor tarihe iz düşüren hayallerim!.. Zafer Direniş … 01 Şubat 2019 Cuma 22:45 KARABULUT |
O efsunlu kokusuyla kendine çeken ve cezbeden güzelliğinde bir çiçek...
Harika betimlemelerdi üstadım. Tebrikler kaleminizi. Saygılar...