Ey İnsan!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Sadece "anlama" yönelik yazılmıştır. Şiirin o eşsiz güzelliklerinden yoksun olabilir ama bazı zor şeyler böyle kolay anlatılabilir.
Okuduğunuz için teşekkür ederim... Karınca gibi çalıştın ey insan Kârınca çalıştın.. Tanımadın kimseyi Üzerine basıp geçtin.. Göremedin arkanı Geleceğini çizdin.. Yalnız kaldın ey insan Yalın kalamadın! Bir verdiler bin istedin Bin söyledin bir dinledin Bencilliğin hep gizledin Bir kendin olamadın ey insan! Erken ektin geç biçtin Geç olmasın diye güç ettin İçtikleri suyu zehir ettin Susuz kaldın ey insan! Yükseklerde hep gözün Alçakları bilmedin Bir meyvesi dururken Ağacı kökten kestin! Kızma bana ey insan! Lafımı bitirmedim Ben de söylerim ancak Sen kimseyi dinlemedin!!! |
Susuz kaldın ey insan!
insanlığın kendi ayaklarıyla adım adım geldiği bu noktada
nasıl da kendi kendini kısır bir döngüye,
nasıl da çırpındıkça batacağı bir bataklığa sapladığını anlattı bana şiiriniz..
umutsuzluk koksa da bu döngü,
'gerçekçi ol imkansızı iste'
tebrikler...